آينده چين، صعود يا سقوط

اقتصاد نوپا و بسيار قدرتمند چين با سرعتي بسيار در حال فربهي و برتري بر جهان است. اين اقتصاد قدرتمند به غول اقتصادي اشتهار يافته است. اين غول اقتصادي رو به رشد استعداد و قدرت نابودي و بلعيدن ديگر قدرت هاي اقتصادي را دارا است. چين با اين قدرت اقتصادي بسيار بالا تا به حال چندان چالشي جدي و دردسرساز براي كشورهاي جهان و قطب هاي اول اقتصادي به وجود نمي آورد، اما از اين زمان به بعد ديگر كشورهاي جهان خصوصاً قدرت هاي اول و مطرح اقتصادي و سياسي را در تنگنا قرار خواهد داد وبالطبع اين كشورها را به واكنش متقابل خواهد انداخت.

چين با دراختيار داشتن چندين گزينه و ويژگي در حال گذار استيلاي مطلق بر اقتصاد بين الملل است. نيروي كار فراوان و بسيار ارزان اولين ويژگي و گزينه منحصر به فردي است كه چين در اختيار دارد و ديگر كشورهاي جهان از داشتن چنين ويژگي محروم هستند. در ميان ديگر كشورها هيچ كشوري به استثناي هندوستان را نمي توان نام برد كه داراي اين نيروي فوق العاده بزرگ و ارزان كار باشد. البته هندوستان به دلايل بسيار از جمله عقايد مذهبي، عقيدتي، اقليمي، نژادي، سياسي و غيره نمي تواند يك رقيب جدي براي كشور چينمحسوب شود و نيروي انساني بزرگ هندوستان برخلاف چين باعث فقر هر چه بيشتر اين ملت شده است.

اما دومين گزينه بسيار مهمي كه در اختيارچين قرار دارد و اين كشور را براي تبديل شدن به يك ابرقدرت اقتصادي و همچنين سياسي ياري مي رساند، سازمان تجارت جهاني است. قوانين سازمان تجارت جهاني به عنوان مهمترين سازمان اقتصادي بين الملل باعث مي شود تا تبادلات اقتصادي ميان اعضا تسهيل شود و مشكلات اقتصادي بين المللي براي اعضاي سازمان به حداقل تقليل يابد. اما در سال هاي اخير موجوديت سازمان مذكور رفته رفته به سود چين و به ضرر ديگر كشورها در حال به كارگيري است.شايد چيني ها از اين بابت چندان تقصيري نداشته باشند و اين چرخش سازمان به سود چين از طبيعت اين سازمان باشد. قوانين اين سازمان حق چنين استفادهيي را براي چين يا هر عضو ديگري قائل بوده و حال كه چين در حال گذار به سمت ابرقدرت اقتصادي است، اين قوانين به سود چين و به ضرر ديگر اعضا در چرخش قرار مي گيرند. اين تسهيل تبادلات اقتصادي را سازمان تجارت جهاني و قوانين اين سازمان در اختيار چين گذاشته اند و چين از اين قوانين و سازمان نهايت استفاده را مي برد. از جمله قوانين و تسهيلاتي كه سازمان تجارت جهاني در اختيار اعضاي خود قرار مي دهد، منع تعرفه هاي بالاي گمركي وجلوگيري از منع ورود كالاهاي يكي از كشورهاي عضو به ديگر اعضا است. پس بالطبع اين قانون نيز مانند ديگر قوانين اين سازمان در اختيار چين به عنوان يكي از كشورهاي عضو قرار مي گيرد و ديگر اعضا نمي توانند مانع ورود كالاهاي چيني به كشورهاي خود شوند يا بخواهند براي تقابل با هجوم كالاهايارزان قيمت چيني بر صادرات اين كشور تعرفه هاي بالاي گمركي وضع كنند.

دراين حال تمامي كشورهاي جهان به خصوص كشورهاي عضو سازمان تجارت جهاني با سرازير شدن سيل آساي كالاهاي چيني به كشورهاي خود مواجه هستند. اعضاي اين سازمان هر روزه شاهد قدرتمندتر شدن چين از لحاظ اقتصادي و همچنين سياسي بوده و در مقابل نظاره گر ضعف اقتصادي و به زانو درآمدن اقتصاد خود در مقابل اقتصاد چين هستند كه اين ضعف و افول اقتصادي براي آنها ضعف و افول سياسي را نيز در پي خواهد داشت. سومين ويژگي يا ياريگر كه در اختيار كشورچين قرار دارد، پايين نگاه داشتن عمدي ارزش يوان (واحد پول كشور چين) دربرابر ديگر ارزهاي رايج بين المللي است.

چيني ها با پايين نگه داشتن ارزش يوان به طريقي ديگر قدرت رقابت را از ديگر قطب هاي اقتصادي، خصوصاً اروپاي غربي و امريكاي شمالي گرفته اند. پس بازرگانان و صاحبان صنايع چيني با يوان ارزان مواد اوليه و نيروي كار خود را تهيه مي كنند و با دلار و يورو و ديگر ارزهاي رايج و گران بين المللي كالاهاي خود را به فروش مي رسانند. در نتيجه صاحبان صنايع و بازرگانان ديگر كشورها به خصوص كشورهاي غربي بايد مواد اوليه و نيروي كار خود را با ارزهاي قدرتمند و گران تهيه كنند و قدرت رقابت از آنها سلب مي شود.

چين به قطب اقتصادي قانع نبوده و نيست و فقط برتري و سلطه مطلق اقتصادي بر تمامي جهان را در انديشه مي پروراند و اين استيلاي اقتصادي را زمينه يي مي داندو مي سازد براي استيلا و سلطه سياسي و نظامي بر تمامي جهان. چين در نظر دارد تا از اين طريق سلطه و امپراتوري خود را توسعه دهد و متفاوت از ديگر ابرقدرت هاي فعلي و ابرقدرت هاي پيشين با سلاح اقتصاد و سلطه اقتصادي قدمپيش گذاشته و به ديگر كشورها هجوم آورد و بعد از اينكه توانست ديگر كشورها را به زير سلطه اقتصادي خود ببرد، سلاح سياسي و نظامي خود را بيرون خواهد كشيد. جهان اين زنگ خطر را شنيده و به خصوص كشورهاي غربي را به فكر مقابله با اين بحران واداشته است.

در همين زمان چندين واكنش از طرف كشورهاي غربي مشاهده شده است كه به وضوح بيانگر عمق ناراحتيآن كشورها و مقابله آنها با اين هجوم اقتصادي - سياسي است. از جمله اين واكنش ها به چند مورد زير اشاره مي شود. كشورهاي غربي در يك اقدام محموله يي عظيم از مواد خوراكي چين را به اين دليل كه از استاندارد بهداشتي لازمبرخوردار نبوده پس فرستادند. در يك اقدام مشابه ديگر كشورهاي غربي چندينمحموله اسباب بازي و وسايل تفريحي كودكان را به دليل پايين بودن كيفيت بهداشتي به چين مسترد داشتند. در همين راستا در يك اقدام ديگر كشورهاي اروپايي براي مقابله با هجوم كالاهاي ارزان قيمت چيني، اقدام به بالا بردن تعرفه هاي گمركي بر كالاهاي چيني كرده اند. شايد اين اقدام ها چندان چشمگير نباشد اما در اصل گوياي عمق نگراني جامعه جهاني خصوصاً كشورهاي غربي بوده و گوياي واكنش هاي بعدي و جدي اين كشورها خواهد بود.

اينسه مورد واكنش كه از طرف كشورهاي غربي عنوان شد نه فقط در تقابل با هجوماقتصادي چين بوده بلكه در تقابل با قوانين سازمان تجارت جهاني نيز خواهدبود. واكنش هايي از اين دست از طرف اعضاي سازمان تجارت جهاني قوانين اينسازمان را كم رنگ ساخته و رفته رفته موجوديت سازمان را زير سوال خواهد برد.

البته راهي به جز اين براي اعضاي سازمان و كشورهاي غربي باقي نمانده يا بهتر است گفته شود چين راهي براي اين كشورها باقي نگذاشتهاست و به مرور چين عرصه را هر چه بيشتر بر اين كشورها تنگ خواهد كرد. اعضاي اين سازمان و در اصل عضوهاي قدرتمند اقتصادي اين سازمان به مرور قوانين اين سازمان را ناديده خواهند گرفت و عملاً آن را از كار خواهند انداخت.

همان طور كه مسلم است با ضعف و نابودي سازمان تجارت جهاني كشور و ملتي كه بيش از ديگران متضرر و بازنده اصلي مي شود كشور و ملت چين خواهد بود.

غول و ابرقدرت اقتصادي شدن كشور چين رفاه و برخورداري را براي ملت چين در پي داشته است و ملت فعلي چين ملت زمان مائوو سال هاي اول انقلاب نيست، بلكه ملتي است كه هم از لحاظ كمي و هم از لحاظ كيفي طعم برخورداري و رفاه را چشيده است. پس توجه داشته باشيم ملتي كه در رفاه زندگي كرد و روي هم رفته دو تا سه نسل آن طعم برخورداري و دارايي را چشيد، نمي توان اين ملت را به دوران فقر و نداري رجوع داد و آنها را به قناعت وساده زيستي تشويق كرد.

مردم چين به هيچ عنواننمي توانند ركود و شكست اقتصادي را تحمل كنند و اصلاً نمي شود آنها را وادار ساخت به شرايط زندگي عصر مائو يا قبل از انقلاب برگردند. پس شكست اقتصادي چين مصادف است با بحران و بلبشوي دروني كشور چين كه در آن حال نظام خشك تك حزبي و اعمال روش ميليتاريستي نيز نخواهد توانست آرامش را بهجامعه برگرداند. پس دولت چين در اين موقعيت برابر است با يك جمعيت فوق العاده زياد كه خواستار رفاه و حفظ توسعه اقتصادي هستند و دولت چين ديگر نخواهد توانست براي ملت خود غول اقتصادي بسازد.ملتي كه رفاه اقتصادي را تجربه كرد و در كنار اين رفاه اقتصادي هر چند كم به شعور سياسي نيز دست يافت، هم خواستار برخورداري بيشتر اقتصادي خواهد بود و هم ديگر سلطه ديكتاتوري تك حزبي را نخواهد پذيرفت.

در جبهه مقابل دولت نيز همچنان تلاش مي كند تا موقعيت خود را حفظ كند و همچنان سيستم خشك تك حزبي كمونيست را بر جامعه اعمال سازد.در مدت زماني بسيار اندك با جمعيتي فوق العاده زياد غول اقتصادي شدن همان طور كه رفاه و توسعه را به همراه دارد، مي تواند عواقب بسيار خطرناكي نيز در پي داشته باشد كه اگر با سقوطاقتصادي مواجه شود از آن جمله فروپاشي يك كشور بسيار تاريخي است. چون جمعيتي با اين فراواني را نه با تهديد و نه با تشويق در آن زمان مي توان مهار ساخت. در همين اواخر عده يي از دانشجويان غربي روي ديوار چين پرده يي بزرگ را آويزان كرده بودند كه روي آن نوشته شده بود؛ �تبت را آزاد كنيد� اين افراد توسط پليس چين دستگير شدند. جزيره تايوان نيز در اين اواخر به صورت جدي خواستار جدايي از چين و استقلال كامل شده است. بايد توجه داشت اين دو مورد در زماني رخ داده و پيگيري مي شود كه چين هنوز دچار ضعف اقتصادي نشده است و از طرف جامعه جهاني و اعضاي سازمان تجارت جهاني با دست انداز جدي مواجه نيست.

مي توان اين دو مورد را نيزضميمه چند واكنش غربي ها دانست كه قبل از اين عنوان شد.همان طور كه قبل از اين نيز اشاره شد، سقوط اقتصادي چين تقابل جدي ميان دولت و ملت را در پي خواهد داشت. اين رويارويي به انهدام چين ختم خواهد شد و همان طور كه اشاره شد پيش زمينه هاي آن مهيا شده است. از جمله ايالات و قسمت هايي كه در چين مستعد اعلام استقلال هستند مي توان تبت، تايوان و در پي اينها ايالت مسلمان نشين غربي چين سين كيانگ و همچنين ايالت مغولستان داخلي را نام برد و همين طور هنگ كنگ را نيز مي توان به اين دسته وارد كرد. اين چند مورد ايالات و قسمت هايي هستند كه داراي استعداد استقلال خواهي بوده ومسلم است اين ايالات و قسمت ها مي توانند براي ديگر قسمت ها الگو بوده و ديگر ايالات و قسمت ها را به دنبال خود گسيل دارند.

برج هاي معبد بودائي و برج هاي فرهنگي چين در زمان قديم

جانگ يو هوان (zheng yu huan)

برج معابد بودائي و برج هاي فرهنگي چين بيش از 2000 سال سابقه دارند و داراي اشكال متنوع و رنگارنگ بوده به فرهنگ معبد بودائي و معبد فرهنگي با ويژگي خاص تبديل شده اند.

اكنوندر حدود 2500 برج معبد بودائي و برج فرهنگي قديم در سراسر چين وجود داردكهدر ميان آنها شمار برج معابد بودائي بيشتر است. برج هاي فرهنگي نيز در سراسر چين پراكنده هستند . اينها ميراث گرانبهاي معماري نياكان ما محسوب ميگردند.

برج معبد در چين قديم بيشتر داراي زمينه تاريخي دين بودا بوده و از نظر شكل به انواع زير تقسيم مي شد:

برجبه شكل كاخ ، برج معبد چند لبه اي ، برج معبد بائو چيه اين ( bao qie yin)معبد لاما، برج بي درز، برج معبد مجسمه،برج چرخ بودائي، برج 5 چرخه، برج تخت جين گانگ ( jin gang) و غيره. از نظر سيستم كتاب مقدس به انواع زير تقسيم مي شد: برج خداي آسماني، برج فا ( fa) برج زائو ( zhao) برج پو تونگ (pu tong) برج معبد زاي ( zai) برج معبد دوه زي ( duo zi) برج معبد سيان ( xian) برج معبد بائو جيه ( bao jie) برج معبد بادالينگ ( bada ling) برج معبد جي تي ( zhi ti) برج معبد پي زي ( pi zhi) برج معبد شي جيا ( shi jia)برج معبد هزار بودا ، برج معبد 10 هزار بودا و غيره.

برج هاي فرهنگي در چين قديم عبارت بودند از: برج وين فنگ ( wen feng) به معني قله فرهنگي ، برج قلم فرهنگي ، برج قلم، معبد اهل قلم، برج تمدن، برج شخصيت فرهنگي ، برج ستاره فرهنگي، برج كوه فرهنگي و غيره. برج هاي فرهنگي نيز در سراسر چين پراكنده بوده و شمار آنها در جنوب و جنوب غربي چين بيشتر از سايرمناطق مي باشد.

برج هاي معابدي كه تا امروز باقي مانده اند بيشتر به شكل كاخ ساخته شده اند. در زمان تانگ همه برجها به شكل كاخ ساخته مي شدند. ديوار خارجي آنها ار آجر بود ودرداخل نردباني از چوب داشتند.

ايننوع معبد معمولاً قابل احتراق بود. از اين جهت بعد از دوره سونگ ساختار داخلي معبد تغيير زيادي پيدا كرد تا غير قابل احتراق شود و كارائي ضد زلزلهداشته باشد. بنده از بيش از 3000 معبد قديم چين بازديد كرده ام و براي نشان دادن زيبائي معابد قديم چين تعدادي از آنها را معرفي مي كنم

برج معبد بودائي سونگ يو ( song yue) در كوهستان سونگ شان

قديميترين معبد بودائي آجري چين

كوهستان سونگ شان يكي از 5 كوهستان معروف چين و معبد سونگ يو معبد بودائي مشهورآن كوهستان است. اين معبد بودائي در سال 520 ساخته شده و داخل آن بشكل سطل خالي است كه اكنون نردبان آن خراب شده و فقط چند تير چوبي در سقف باقي مانده است. ديوار خارجي آن از آجر سياه و گل زرد خيلي محكم ساخته شده است. اين معبد بودائي، با چند لبه تزيين شده، خيلي زيبا به نظر مي ايد.در طبقه يكم معبد كتيبه معبد بودائي شاه ايو ( ayu) تراشيده شده است . هر طرف، يك كتيبه نصب گرديده كه سبك آن نفيس و لطيف است .طاقچه هاي ديواري هر طبقه داراي ارزش عالي هنري بوده كه سبك معماري چين در قرن 6 را به خوبي نشان داده است.

برج در معبد بودائي يونگ نينگ ( young ning) شهر لوه يانگ ( luo ying)

بلندترين برج بودائي بشكل كاخ

معبد بودائي يونگ نينگ ساخته شده در دوره وي شمالي ( در حدود سال 534) واقع در شهر لوه يانگ، در تاريخ به عنوان بلندترين برج، شهرت فراوان داشته است. ولي اين معبد بودائي پس از 30 سال به علت آتش سوزي خراب شد در دهه 50 قرن 20،نويسنده اين مقاله از خرابه هاي آن بازديد كرد اما هيچ چيزي بر روي زمين از آن باقي نمانده بود. در سال هاي اخير تيم باستان شناسي لوه يانگ شبكه ستون ها و پايه هاي ستون آن را كشف كرده و طبق نقشه مسطحه، آن راحساب كردند، بلندي آن معبد به 130 متر مي رسد. اين معبد يكي از بلندترين معبدهاي بودائي چين در زمان قديم بوده است.

برج معبد بودائي مشهور چين در دوره تانگ

معبد بودائي شيائويان ( xiao yan) در معبد جيان فو

معبد بودائي شيانويان واقع در داخل شهر چانگ ان ( شهر سي ان امروز)متعلق به دوره تانگ و در سال 707 م ساخته شده بود. بلندي آن 50 متر و سطح خارجي آن با آجر، به شكل چند لبه ساخته شده بود. در آرامش شب ، زنگهاي آويخته شده در گوشه هاي معبد با وزش باد به صدا در مي آمد كه جذابيت هنري زيادي داشته است. طبق مدارك تاريخي ؛ در قرن 8 بسياري از راهبان عالي رتبه در معبد جيان فو مشغول ترجمه كتابهاي مقدس دين بودا شده بودند. معبد بودائيشيائويان در ابتدا 15 طبقه داشت. در سال 1555 در اثر زلزله دو طبقه بالا خراب شد و اكنون تنها 13 طبقه باقي مانده است.

برج بودائي بائو چيه اين

در كتاب مقدس بودا كلام بائو چيه اين وجود داشت و معبد بودائي كه از كلام بائو چيه اين نگهداري مي كند بائو چيه اين است. معبد بودائي بائوچيه اين تاريخي كهن و ديرينه دارد. براي مثال در زمان وي شمالي در طبقه اول معبد بودائي سونگ يو و در نقاشي ديواري غار يون گانگ ( yun gong) نقشه معبد بودائي بائو چيه اين توصيف شده است. در زمان اوداي ( از 907 - 960 م) ،شاه اويوه ( wu yue) 84000 معبد بودائي كوچك بائو چيه اين را ساخت. در دوره سونگ شمالي ، اين نوع معبد بودائي در سرزمين چين جداگانه ساخته شد. مثلاً معبد بودائي بائو چيه اين هوي يوان ( hui yuan) شهرستان چيان يو استان فوجيان، معبد بودائي چيه اين در معبد كاي يوان ( kai yuan) شهر چوان جئو. در دوره يوان، معبد بودائي بائو چيه اين در معبد پوجي كوه پو توو ( putuo) ساخته شد. در دوران مينگ و چينگ در استانهاي ان هوي ، فوجيان، هونان،گوانگ دونگ، جيانگ سي، جيانگ سو، جئه جيانگ معبد بودائي بائو چيه اين ساخته شد و تعداد آنها هر سال بيشتر مي شد. چون معبد بودائي كوچك ساخته شدهاز شاه اويوه بيشتر با برنز ساخته مي شد، از اين جهت به اين معبد كوچك برنز كوچك هم مي گفتند. در ته يكي اين اين نوع معابد كوچك كه از خاك بيرون آورده شد معبد بودائي شاه ايو ساخته شده از شاه اويو تراشيده شده بود.

برج معبد بودائي سينگ جيائو ( xing jiao) شهرستان سونگ جيانگ

اين برج معبد بودائي مشهور در جنوب رودخانه يانگ تسه است كه به علت طرح ريزي نفيس و لطيف در زمان قديم چين شهرت داشته است.

اينبرج در سال 949 توسط جانگ يوان ( zhang yuan) ساخته شد و در سال 1008 سي جيه ( xi jie) راهب مشهور، معبد برج بودائي را در معبد ساخت .بلندي اين برج450 متر بود و نه طبقه داشت و در هر طرف يك در ساخته شده بود كه منظره جنوب رودخانه يانگ تسه بسيار روشن و خيلي قشنگ است.

برج معبد بودائي كاي يوان ( kai yuan) ناحيه دينگ جئو

نمونه معبد بودائي شكل كاخ در شمال چين

اين برج معبد بودائي برج ديده باني هم ناميده شده و داراي سبك و شكل برج شمال چين در دوره سونگ بود. اين برج داراي 11 طبقه و بلندي آن 84 متر است و به شكل 8 گوشه ساخته شده كه از دور ديده مي شود. اين برج مانند ديوار است .

برج بودائي سفيد ليائو يانگ (liao yang)

اين برج بودائي به شكل 8 گوشه ساخته شده و پايه بزرگ آن 4 تا 5 طبقه دارد. بلندي پايه با بلندي بدنه برج تقريباً برابر است. در هر طرف بدنه برج يك طاقچه ديواري ساخته شده و در داخل آن مجسمه هاي ساكياموني و دوشاگرد او نصب شده است، اين طاقچه توسط چتر پوشيده شده كه نشانگر احترام بهموسس دين بودا است. اين برج داراي 13 طبقه و نمونه برج چند لبه اي در شمالچين است.

برج بودائي شهر اي جئو ( yi zhou)

در حومه شهر فوسين ( fu xin) امروزي، يك شهرك قديم در دودمان ليانو( 907 - 1125) وجود داشت. در مركز آن شهرك يك برج بودائي ساخته شده بود كهبرج بودائي شهر اي جئو خوانده مي شد. در تمام اين شهر فقط اين برج بودائي باقي مانده است. اين برج به شكل 8 گوشه و داراي 12 طبقه بوده و نمونه برج بودائي چين در زمان دودمان ليائو است.

برج معبد بودائي بائو لون (bao lun) ناحيه شيان جئو تقليد شده از شكل دوره تانگ در زمان جين

در دوره جين ( 1115-1234) سبك برج بودائي به دو سيستم تقسيم شد:

يكيتقليد از شكل برجهاي دوره تانگ ، ديگري تقليد از شكل برجهاي دوره ليائو. برج بودائي معبد بائولون در جنوب شرقي شهر قديم شيان سيان واقع شده و با شهر سن من شيا ( san man xia) 4 تا 5 كيلومتر فاصله دارد. در سال 1958، مخزن آب سد سن من شيا ساخته شد و مردم شيان سيان به شهر سن من شيا مهاجرت كردند. در آنجا برج بودائي معبد بائو لون به تنهائي باقي مانده است.

براساس مدارك تاريخي معبد بائو لون در دوره تانگ و برج بودائي در دوره جين ساخته شده بود. سپس اين معبد توسط سربازان به آتش كشيده شد و در سال 1188 نوسازي گرديد. اين برج بودائي به شكل چهار گوشه ساخته شده و داراي 13 طبقه بوده و بلندي آن 26 متر است.

برج معبد بودائي لينگ شان ( ling shan)

برج معبد بودائي شهر يان ان( yan an)

در كوه بائو تا شان واقع در كنار رودخانه يان خه در شرق شهر يان اناستان شيان سي يك برج بودائي آجري ساخته شده بود كه مردم آن را برج بودائيگرانبهاي يان ان مي ناميدند . شهر يان ان محل مقدس انقلاب چين است . از اين جهت اين برج بودائي نيز هم در چين و هم در جهان مشهور است.

در دوران مينگ و چينگ ، نام اصلي كوه بائو تا كوه جيا لينگ بود. در بالاي اين كوه يك معبد به نام جيا لينگ در سال 1169 ساخته شده بود.

برج بودائي هشت گوشه كنوني كه در دوره مينگ ساخته شده نه طبقه داشته و بلندي آن44 متر است. هر طبقه يك اطاق دارد. طبقه يكم بلندتر از ساير طبقه ها و حدود 8 متر ارتفاع دارد . ارتفاع اطاقها از طبقه دوم به ترتيب كوتاهتر مي شود . در هر طبقه پنجره اي درست شده و نماي اين برج با شكوه است.

دو برج بودائي در معبد يونگ زوه ساخته شده در دوره مينگ

در غرب شهر تاي يوان يك معبد بودائي به نام معبد يونگ زوه ساخته شده بود. تاريخ ساخته شدن آن معلوم نيست. ساختمان هاي عمده اين معبد در خط محور ميانه ساخته شده و از گروه بناهاي سالم ساخته شده در دوره مينگ محسوب مي گردد.

بناهاي اين معبد از سالن تا برج همه با آجرو فاقد تير در سقف هستند. مي توان گفت ساخت كاخ بدون تير در سقف در استان شان سي از آن زمان شروع شد. معبد يونگ زوه تاي يوان يكي از نمونه هاي عمده كاخ هاي بدون تير سقف بوده است.

دو برج بودائي به معني پرستش دو بودا است. در معابد معمولاً دو برج در جلو سالن هم رديف قرار گرفته اند، ولي در معبد يونگ زوه دو برج بودائي يكي در جلو و ديگري در عقب ساخته شده كه اين شكل كمياب است. دو برج بودائي معبد يونگ زوه علاوه بر مقدس بودن براي ابراز احترام به بودا از اماكن ديدني براي گردشگران است.

برج هاي فرهنگي پينگ يائو ( ping yao) به اشكال گوناگون

در حومه شهرستان پينگ يائو چند برج فرهنگي ساخته شده كه شكل آنها گوناگون و بسيار جالب است. شهرستان پينگ يائو در زمان هان ( از سال 206 ق م- 230م) شهرستان جينگ لينگ نام داشت و سپس به شهرستان پينگ تائو تبديل و در نهايت به شهرستان پينگ يائو نامگذاري شد.

در قرن 15، برج هاي فرهنگي در سراسر چين به ويژه در شهرستان پينگ يائو ساخته شده بود. اسامي آنها نيز گوناگون بوده است.براي مثال مي توان به برج قله فرهنگي ، برج نور فرهنگي ، برج قلم فرهنگي، برج قلمي، برج احيا فرهنگي..... اشاره كرد. هدف از ساخت برج فرهنگي روشن و براي شكوفائي سرنوشت فرهنگي ، افزايش تعداد مردممستعد ، غني شدن محيط فرهنگي ورسيدن مقامات دولتي به مقامات بالاتر بوده است.

در مقايسه با نقاط ديگر چين، تعداد برج هاي فرهنگي در جنوب رودخانه يانگ تسه و جنوب غربي چين زياد بود. در شمال چين، تعداد برج هاي فرهنگي در استان شان سي زيادتر از ساير استانها بود. در استانهاي هونان ، هوبئي، گوانگ دونگ، گوانگ سي، يون نان، سي چوان..... تقريباً در هر شهرستانبرج فرهنگي ساخته شده بود.

در خارج از دروازه جنوب شهر پينگ يائو دو برج فرهنگي وجود دارد: برج فرهنگي شرق و برج فرهنگي غرب . در حومه شهر پينگ يائو هم دو يا 3 نوع برج فرهنگي ساخته شده بود.

برج بودائي جين گانگ بائو زوه (jin gang bao zhuo) هوخه هات

در جنوب شهر كهن هوخه هات مغولستان داخلي ، برج بودائي جين گانگ بائو زوه ساخته شده بودكه قسمتي از گروه ساختمانهاي مغولي در معبد اوتاي ( wutai) را تشكيل مي داد. حكومت چينگ آن را معبد چي دنگ ( ci deng) نام گذاشت. ساخت آن در سال 1727 آغاز شد و در سال 1732 اين پروژه به پايان رسيد. در ابتدا يك سكوي بزرگ و سپس 5 برج كوچك ساخته شد كه اين كار طبق تعليمات مذهبي برج جين گانگ دين بودا انجام شده بود.

اين برج بودائي ساخته شده از سنگ سفيد و آجر، 14 متر بلندي دارد. روي بدنه برج بودائي ، مجسمه هاي بوداهاي گوناگون تراشيده شده است. در برج شمال نقاشي هاي آسمان ، آدم ، پرنده، حيوان.... روي سنگ حكاكي شده كه شكل آنها زنده و جالب است. اين برج بودائي يكي از بناهاي هنري قديم چين بوده است كه توسط كارگران و صنعتگران ملت هاي هان و مغولي و غيره ساخته شده بود.

برج بودائي لاما در ناحيه سي لي تو زائو ( xi li tu zhao) مغولستان داخلي

در شهرك قديم شهر هوخه هات ناحيه خود مختار مغولستان داخلي يك برج لاما ساخته شده كه در زمان امپراتوران كانگ سي و چيان لونگ به شكوفائي بيشتري رسيد. دامنه آن بزرگ و معماري آن بسيار زيبا و لطيف است.

برج بودائي لاما با سنگ سفيد ساخته شده و بلندي آن 15 متر است و يكي از نمونه هاي برج هاي لاما در چين است.

برج بودائي لينگ يون ( ling yun) در شهر با جئو (ba zhou)

برج بودائي سفيد با جونگ ( ba zhong) كه نام اصلي اش برج بودائي لينگ يون در شهرستان با جونگ استان سي چوان ( يعني با جئو در زمان قديم) واقع شده است. برج بودائي سفيد در پرتگاه قرار گرفته و از بالا به رودخانه جنوب نگاه مي كند و بر تمام شهر مشرف است. برج بودائي سفيد زيباترين ساختمان بلند در شمال استان سي چوان بوده است. اين برج 8 گوشه كه داراي 13 طبقه بود و بلندي آن به 43 متر مي رسيد در سال 1830 ساخته شده بود. داخل اين برج با سنگ، و خارج آن با آجر درست شده بود. پله هاي داخلي مارپيچي بودند و داراي 11 طبقه بود كه دو طبقه ، در نوك برج، تو پر بود . در هر طبقه 8 پنجره با آجر و در داخل هر طبقه يك اطاق با سنگ درست شده بود. تمام برج خيلي محكم به نظر مي رسيد.

اگر در رودخانه يانگ تسه كشتي راني كنيد مي توانيد از دور برج بودائي سفيد را مشاهده نمائيد و بدانيد به شهر با جئو نزديك شده ايد. اين برج بودائي نه تنها جاي ديدني معروف شهر باجئو بلكه راهنمائي براي بازديد از آن شهر بوده است.

منبع:

روزنامه فرهنگ چين روز 24 اوت 2006

نام منبع:

روزنامه فرهنگ چين روز 24 اوت

درياچه زيباي الُ‌بوم

درياچه زيباي الُ‌بوم در منطقه حفاظت شده الُ‌بوم در دامنه كوه هُودكان، در كنار جنگل ايلان، در منطقه كوهستاني ميان طالقان (تالگان) و مازندران قرار دارد. در دل تخته سنگي بزرگ در دامن كوه جوشان، چشمه‌اي از آب شيرين و گوارا آرميده كه آبشخور جانوران است و به درياچه زندگي مي‌بخشد.

درياچه در كنار خاك‌هاي سبز در جانب شمال شرقي قرار دارد. دو درياچه كوچك و يك درياچه بزرگ كه آب شيرين آن‌ها از بالاي تخته سنگ به درون خاك‌هاي سبز ريخته و گودالي ژرف را در بر مي‌گيرد تا درياچه‌اي شود بي‌مانند. تنه چند درخت گردو در زير آب درياچه نمايان است. خاك‌هاي سبز در جانب شمال غربي، به يك دره بسيار خوفناك، باريك و هميشه تاريك مي‌انجامد. هنگام گذر از اين گذرگاه، بالاي آن صخره‌هاي عجيب با ديوارهاي صاف و شيب‌هاي تند، احساس غريبي همچون يورش تيراندازان يا جنگجويان به انسان دست مي‌دهد. پژواك‌هاي آبشار، ريزش سنگ‌ها، جيغ عقاب‌ها و صداي عجيب پرندگان ناشناخته بر فراز دره در گوش‌ها طنين مي‌افكند. آبشار بزرگي از آب درياچه از آغاز به پايان دره هرانك جاري است و به رودخانه بزرگ الموت مي‌پيوندد. دره هرانك لبريز از پرچين‌هاي تمشك و باغ‌هاي پربار است. در جاي‌جاي اين منطقه، بوي خوشايند گياهان سودمند، مشام كاوشگران را مي‌نوازد.

اين سرزمين هرگز در برابر تازيان سرخم نكرد. مقدوني متجاوز جرات و جسارت رفتن به آن را هرگز نيافت. در دژهاي سر بر آسمان ساييده اين منطقه بود كه نهضت مقاومت ايرانيان با نام اسماعيليان در برابر تاتار و تازي شكل گرفت و هراس شگرف در دل دشمنان ايران افكند. كوه‌هاي سربلند ايران‌زمين، پناهگاه آزادي‌خواهاني شد كه هيچگاه سر تسليم در برابر هيچ دشمني فرود نياوردند و داغ حسرت چيرگي بر اين سرزمين را بر دل دشمن نهادند.

كوه‌هاي سرخ‌رنگ اين منطقه يادآور جامگان سرخي است كه از اين آخرين جان‌پناه، ايران و ايراني را زنده نگاه داشتند. سرانجام يكصد جنگجوي ايراني بيش از پنج سال در برابر سپاه بي‌شمار مغول در زمان هلاگو مقاومت كردند. بازماندگان اين نبرد نابرابر كه نمي‌خواستند ننگ شكست را بپذيرند، به دره اَلُ‌بوم و كوه‌هاي تسخيرناپذير آن پناه آوردند. در دوران صفويه اين افسانه به گوش اروپاييان رسيد كه اسرار قاليچه پرنده در نهان‌گاهي در اين مكان است. در دوران قاجاريه، جويندگان غارتگر انگليسي براي يافتن اين كتاب دربردارنده اسرار قاليچه پرنده و همچنين گنج افسانه‌اي اردوان، شاه اشكاني، چند سال كند و كاو كردند و هر آن‌چه با ارزش بود را با خود بردند. از جمله يكي هم سر عقاب سنگي بزرگي است بر فراز دروازه دژ همچون نگهباني هميشه بيدار جاي گرفته بود. جفت اين عقاب توسط ناآگاهان خرد شده و اينك تكه‌ پاره‌هاي آن در دره به ما مي‌نگرد.

اَلُو به زبان پهلوي به معني آتش است و بوم سرزمين و همچنين پشتِ‌بام. اَلُ‌بوم را به معني سرزمين آتش معني كرده‌اند.

ايرانيان باستان به دليل نشان‌دادن همبستگي در زمان‌هاي خاص بر پشت‌بام‌ها آتش مي‌افروختند و اتحاد خود را اعلام مي‌داشتند. اين نشانه به روشني در هنگام قيام‌هاي مردمي نمود بيشتري داشت. هنوز هم قوم ايراني كُرد در هنگام نوروز آتش مي‌افروزند و آن را آگِرِ نوروژي ( = آتش نوروزي) مي‌نامند.

منبع:خبرگزاري ميراث فرهنگي و گردشگري

 http://mohamadrezarezaei.com

سفر به تميزترين شهر هند

سرزمين عجايب. كشور 72 ملت. هر چه كه نامش باشد و عنوانش از ديرباز تاكنون مقصدي پر وسوسه براي مسافران بوده است؛ مقصدي كه از گذشته محبوب ايرانيان هم محسوب مي شده است.

اما همواره چيزي كه از هند به ياد مي آوريم، زاغه هاي شلوغ و كثيف، شهرهاي پر سر و صدا و آلوده و البته معابد رويايي و پرشكوهش بوده است در كنار آن بايد از مردم رويا پردازش هم ياد كنيم، مردمي كه همچون تمام فيلم هاي باليوود همواره به بهبود اميد دارند و مي‌دانند كه مثل پايان تمام فيلم‌هاي هندي عاقبتي خوش در انتظار آنهاست، ذهنيتي كه هميشه درست نيست اما آنها به چيزي غير از آن هم دل نمي‌بندند.

يكي از شهرهاي مهم اين كشور �گوا�(Goa) است، شهري كه ويترين گردشگري اين كشور هم محسوب مي شود زيرا يكي از زيباترين و پاكيزه ترين شهرهاي اين كشور است. طبيعت گوا با تپه‌هاي سرسبزش كنار رودهاي فراخ با كشتزارهاي برنج، نخل‌هاي فراوان و ديگر درختان گرمسيري جلوه بسيار زيبايي دارد. وسيع‌‌ترين سواحل و مراكز تفريحي ساحلي هند هم در گوا قرار دارد و اين شهر سالانه از صدها هزار گردشگر داخلي و خارجي پذيرايي مي‌كند.

450 سال حكومت پرتغال بر اين منطقه باعث شده كه تمام شهرها و حتي روستاهاي گوا فرهنگي خاص داشته باشد. از معماري خانه‌ها و معابد اين شهر گرفته تا خرده فرهنگ‌هاي مردم اين منطقه تاثير پذيرفته از فرهنگ پرتغالي‌هايي است كه بيش از چهار سده در اين شهر حكومت مي‌كرده‌اند. امپراتوري پرتغال شديدا علاقه مند به گسترش قلمرو خود و تجارت ادويه بود. فتح شهر و بندر گوا براي تجارت پرتغال ميان شبه جزيره عربستان و آسياي جنوب شرقي امري حياتي بود. بندر گوا پس از مدتي به مركز امپراتوري استعماري پرتغال در جزاير هند شرقي و اقيانوس هند تبديل شد و از پايگاه گوا بود كه پرتغالي‌ها به ساير نقاط آسيا از جمله خليج فارس دست اندازي كردند.

نام گوا هم احتمالا تلفظ پرتغالي يك واژه سانسكريت است كه در �حماسه ماهابهاراتا� هم آمده. �گوپاراشترا� يا �گوواراشترا� به‌ معني مردم گاوبان. گواي قديمي (به همراه تاج محل، ميدان ويكتورياي بمبئي، غارفيل و معبدهاي كاماسوترا) يكي از 9 منطقه‌اي در هند است كه به عنوان ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.

450 سال حكومت پرتغال بر اين منطقه باعث شده كه تمام شهرها و حتي روستاهاي گوا فرهنگي خاص داشته باشد. از معماري خانه‌ها و معابد اين شهر گرفته تا خرده فرهنگ‌هاي مردم اين منطقه تاثير پذيرفته از فرهنگ پرتغالي‌هايي است كه بيش از چهار سده در اين شهر حكومت مي‌كرده‌اند

گشت و گذار در گوا

قدمت شهر گوا را به قرن سوم پيش از ميلاد نسبت مي ‌دهند زماني كه به عنوان بخشي از امپراتوري مايريان شكل گرفت و از آن پس تحت حكومت ‌هاي محلي يا خاندان‌هاي مهم هند بود.

اين شهر بافتي قديمي هم دارد كه به نام گواي قديم مشهور است. منطقه‌اي كه يكي از جاذبه‌هاي ثبت جهاني هندوستان را هم در خود جاي داده است، يكي از 9 ميراثي كه يونسكو آن را ثبت جهاني كرده است. اين منطقه در 9كيلومتري شرق پانجيم، پايتخت سابق پرتقالي ها قرار دارد و از نظر اهميت هم رده تاج محل، ميدان ويكتورياي بمبئي، غارفيل و معبدهاي كاماسوترا است.

غذاهاي گوا بسيار معروف است و مخلوطي است از غذاهاي پرتغالي، جنوب هند و عربي اما به سبب حضور هميشگي گردشگران، غذاهاي متنوعي در همه جاي شهر در دسترس است. گوا يكي از معدود مكان‌هاي هند است كه اغلب رستوران‌هاي آن گوشت گاو هم سرو مي‌كنند.

براي بازديد از همه كليساها، موزه ها و صومعه‌هاي گواي قديمي به يك روز كامل وقت احتياج هست. در ايستگاه اتوبوس پانجيم مرتب اتوبوس‌هايي به سمت گواي قديمي حركت مي‌كند كه كرايه آنها به نسبت ناچيز است و طي مسير حداكثر نيم ساعت طول مي‌كشد. مسير جاده از پانجيم به گواي قديمي صاف است و مي‌تواند مسير بسيار راحتي براي دوچرخه سواري به حساب آيد.

همچنين مي توانيد در گواي قديمي سوار قايق بشويد و به جزيره ديوا (Diva Island) برويد. واگاتور كه در بلندي هاي سنگي اي كه واگاتور را از چاپورا جدا مي كند بقايا يك قلعه پرتغالي از قرن هفدهم ميلادي قرار دارد كه گرچه شايد ديدن خودش به بالا رفتن نيرزد ولي منظره بسيار خوبي از ساحل و دريا را پيش چشمانتان قرار مي دهد.

چه وقت برويم؟

بندر گوا در اغلب سال هوايي گرم و شرجي دارد. كه براي استفاده از دريا مناسب است. در ماه مي گرمترين هوا را دارد. فصل باران هاي موسمي يا مانسون از ماه جون تا سپتامبر را در بر مي‌گيرد اما اوج بارندگي‌ها مربوط به جولاي و آگوست مي‌باشد. گوا يك فصل سرما كوتاه مدت از اواسط دسامبر تا اواخر فوريه دارد.

خريد در گوا

گوا هرچند كوچك‌ترين ايالت هندوستان است اما درآمد سرانه مردمان آن از ديگر ايالت ها بيشتر است. به همين دليل مي‌توان در اين شهر مركز خريد‌هاي خوبي را به چشم ديد.

فروشگاه بيگ جي (Big G) يكي از آنهاست . در اين مجموعه تمام چيزهايي را كه به آن نياز داريد مي توانيد پيدا كنيد. در اين مجموعه، در طبقات مختلف، مي توانيد اجناس مختلفي مثل لوازم آرايش ، پوشاك مردانه ، زنانه و حتي بچگانه را خريداري كنيد. اين مجموعه كه مملو از مغازه هاي مختلف است حتي چند رستوران مخصوص گياه‌خواران را نيز در خود جا داده است. از ديگر امكانات آن، محدوده بازي براي بچه هاست.

اين فروشگاه از معروف ترين فروشگاه‌هاي گوا است و به‌نوعي محبوب‌ترين فروشگاه اين شهر هم حساب مي شود. فروشگاه آكرون آركيد (Acron Arcade) يكي ديگر از اين فروشگاه هاست.

در اين فروشگاه مي توانيد بهترين برند ها را با مناسب‌ترين قيمت‌ها خريداري كنيد. از ديگر فروشگاه‌هاي اين شهر مي‌توان گوا شاپينگ سنتر، اوسانز شاپينگ سنتر، شهناز شاپينگ سنتر، پاپولار شاپينگ سنتر، كانكونكار را نام برد.

فراوري: الهام مرادي

بخش گردشگري تبيان

آداب عجيب مردم هند

براي مسافراني كه به هند سفر مي كنند، كار سخت تر است چون هندي ها دنيايي از آداب و رسوم عجيب دارند كه ممكن است براي ما اصلا قابل هضم نباشد. بخشي از اين آداب و رسوم را اينجا برايتان آورده ايم:

هنگام صرف غذا در هندوستان هرگز محتويات بشقاب غذاي خود را به هيچ‌كس حتي همسر خود تعارف نكنيد. اين عمل در هند بسيار توهين آميز محسوب مي‌‌شود. در فرهنگ هندي اعتقاد بر اين است كه خوراك زماني كه توسط يك نفر لمس مي‌‌شود، براي ديگران آلوده است و نبايد به ديگري تعارفش كرد.

هندي‌‌ها با دست راست غذا مي‌‌خورند. از نظر آنها دست چپ كثيف است و هرگز براي رد و بدل غذا به كار نمي‌‌رود. از اين رو اگر در رستوران هنگام سرو غذا پيشخدمت با دست چپ سرويسي به آنها ارائه كند، اين رفتار را نوعي بي‌حرمتي دانسته به شدت آزرده مي‌‌شوند.

سر از نظر هندي‌‌ها مقدس‌ترين قسمت بدن است و نبايد توسط افراد ديگر لمس شود. براي همين بهتر است در مواجهه با كودكان هندي به قصد نوازش اصلا به سرشان دست نزنيد.

در هند، طبقات محروم و پايين غذاهاى تندترى مصرف مى‌كنند و غذاها در طبقات بالا از درجه تندى كمترى برخوردار است.

هندي‌ها كمتر از مردم ديگر فرهنگ‌هاي آسيايي لبخند مي‌‌زنند و فقط زماني‌كه خوشحالند يا در شرايط خوشايندي قرار مي‌گيرند، لبخند مي‌زنند.

انعام در هند مرسوم است. بيشتر هتل‌‌هاي بزرگ و رستوران‌هاي درجه يك 10درصد هزينه ارائه خدمات را به صورتحساب اضافه مي‌‌كنند و باربران و رانندگان تاكسي توقع انعام دارند.

وقت شناسي در هند زياد مرسوم نيست و هندي‌ها برقراري ارتباط با طرف مقابل را كه ممكن است شريك كاري يا مهمان باشد مهم‌‌تر از وقت شناسي مي‌‌دانند.

هندي‌‌ها زياد دوست ندارند كه مستقيم به طرفشان �نه� بگويند و معمولا از گفتن اخبار بد پرهيز مي‌‌كنند.

سنجاق روي بيني زنان هندي كه يك نگين براق است، مظهر اخلاص و نشان ازدواج و تأهل زنان هندي است. اگرچه با گذشت زمان اين زينت مورد استفاده دخترها هم قرار گرفته است.

درست كردن حلقه‌هاي گل در هند بسيار مرسوم است. در هنگام نشان دادن ادب و احترام بيشتر دسته‌گل‌هايي از ياس سفيد با گل‌هاي جعفري يا هميشه بهار (نارنجي رنگ) تهيه مي‌كنند. و به شكل ريسماني به هم مي‌بافند و ته آن را گره مي‌زنند و آن را در مراسم مختلف بر گردن كسي كه مي‌خواهند به او احترام بگذارند مي‌اندازند.

كلمه Namaskar يادآور متداول‌ترين و مشهورترين نوع سلام و عليك در هند است كه در هنگام خوش‌آمد گويي و يا خداحافظي به كار مي‌رود. دراين شيوه سلام كردن، كف دو دست را به هم مي‌چسبانند و در زير صورت به سمت بالا نگه مي‌دارند و كمي‌خم مي‌شوند و سپس به شخصي كه ديده‌اند به اين روش سلام مي‌كنند.

مردم هندوستان معتقدند كه چسباندن دو دست به يكديگر نشانه همفكري و همرنگي با شخص مقابل است و از طرفي دست راست را مظهر روح و طبيعت معنوي انساني و دست چپ را نشانگر جهان مادي و جسم انساني مي‌دانند و با اين حركت مي‌خواهند يكي بودن جسم و جان خود را به شخص مقابل بدهند.

فراوري: الهام مرادي

بخش گردشگري تبيان

كشوري سبز با خاطره تلخ نارنجي

كودكان ناقص الخلقه ويتنام هنوز هم يكي از مشخصه هاي اين كشور به حساب مي آيند. درست مثل باغ هاي سرسبز، ساحل هاي زيبا، خانه هاي ديدني با معماري شرقي... ويتنام اگر چه كشوري زيبا و ديدني است اما از رقابت كشورهاي شرق آسيا در عرصه گردشگري جا مانده است. باز هم به خاطر جنگ.

اگر به همين زودي ها گذارتان به ويتنام بيفتد، شانس آن را داريد كه در مراسم بزرگداشت روز تلخ ويتنامي ها شركت كنيد. مراسم عمليات نارنجي هر سال در همين زمان ها برگزار مي شود. عمليات نارنجي به روزي اشاره دارد كه هواپيماهاي آمريكايي جنگل هاي استوايي ويتنام را با 80ميليون ليتر ماده سمي به نام �عامل نارنجي� (orange agent) سمپاشي كردند تا با از بين بردن پوشش گياهي منطقه امكان استتار را از سربازان ويتنامي بگيرند. اما اين سم خطرناك باعث اختلالات ژنتيكي مردم اين كشور شد و تا امروز بيش از 500هزار كودك ناقص الخلقه را به ويتنامي ها اضافه كرده است.

ويتنام را بگرديد

اگر دل ديدن تلخي هاي ويتنام را نداريد، مي توانيد به اين كشور سفر كنيد و از جاذبه هاي گردشگري بي شمار آن ديدن كنيد.  ويتنام يكي از زيباترين كشورهاي جنوب شرق آسيا ست كه از شمال با چين و لائوس، از غرب با كامبوج همسايه است و از شرق و جنوب به درياي شرق و اقيانوس آرام مي رسد.

آب و هواي ويتنام در جنوب حاره ااي و در شمال موسمي با باران هاي دو گانه. اين كشور بسيار مرطوب است و ميانگين رطوبت آن به 84 درصد مي رسد. هانوي پايتخت اين كشور، به شهر در ياچه ها مشهور است و حدود 50 درياچه كوچك و بزرگ دارد.

يكي از ديدني هاي ويتنام شهر قديمي و تاريخي �هو� است كه قدمتي بيش از 200 سال دارد و توسط تاجران چيني و ژاپني ساخته شده. هوآ با آداب و رسوم سنتي و فرهنگ شرقي اش يكي از جاذبه هاي گردشگري ويتنام به شمار مي رود. در اين شهر بناها و آثار معماري ديدني هنوز مثل گذشته نگهداري مي شوند.

ويتنام يك شهر ممنوعه هم دارد كه �هورا� نام دارد و روزگاري پايتخت ويتنام بوده و 9 سلسله در آن حكومت كرده اند. در سفر به اين شهر مي توانيد آثاري از اين حكومت ها را ببينيد. اين شهر يكي از مهمترين جاذبه‌هاي گردشگري ويتنام است و از آن به بهترين شكل نگهداري مي شود. هورا محل برگزاري فستيوال هاي شاد سنتي است.

فستيوال هاي تماشايي

يكي از مهم ترين مشخصه هاي ويتنام، مراسم شادي است كه به بهانه هاي مختلف در اين كشور برگزار مي شود. ويتنام 54 نژاد گوناگون دارد كه همه آنها در اين فستيوال ها شركت دارند. يكي از بزرگترين اين فستيوال ها �تعطيلات تِت� است كه در نيمه پاييز برگزار مي شود. اين فستيوال شامل مراسم دعا و نيايش، اهداي نذورات، روشن كردن عودهاي خوشبو و شركت در بازي هاي گروهي است.

خوردني هاي ويتنامي

ويتنام هم مثل بيشتر كشورهاي شرق آسيا فرهنگ غذايي خودش را دارد كه شايد به مذاق ايراني ها خوش نيايد. اما اگر مي خواهيد طعم غذاهاي ويتنامي را بچشيد، مي توانيد انواع برنج ها را با غذاهاي دريايي ميل كنيد. نوشيدني متداول ويتنامي ها چاي، دم كرده شكوفه يا دانه گياهان دارويي است.

الهام مرادي

بخش گردشگري تبيان

شاهرود و جاذبه هاي تاريخي

عده اي معتقدند كه نام قديم شاهرود حنجره يا شخره (شاخره) بود كه به تدريج تبديل به شاهرود شده است. بر اساس شواهد و مدارك تاريخي موجود تشكيل هسته اوليه شهر شاهرود به دليل دفاع از مهاجمان روي تپه هاي كم ارتفاع در دامنه كوه شمالي و غربي شاهرود ساخته شد و به تدريج همراه با برقراري امنيت در محل , رشد و توسعه يافت.

رشد اين شهر در چند سال اخير به علت قرار گرفتن در مسير جاده اصلي تهران به مشهد چشمگير بوده است . به استناد برخي اشاره هاي تاريخي مندرج در متون و بعضي شواهد باستان شناختي.معماري موجود در داخل و خارج شهر كنوني راه عبور قافله ها و كاروانهايي كه بزرگراه غربي - شرقي (جاده ابريشم) را طي مي كردند, از آبادي يا روستاي بزرگ شاهرود مي گذشتند.

موقعيت ممتاز طبيعي و جغرافيايي و وجود چندين قلعه و دژ در اين مكان و اطراف آن جوابگوي اطراق و پناه ساكنان و كاروانيان در هنگام بروز خطر بود. در عين حال , وجود كاروان سرا و چاپارخانه در اين منطقه آن را به يكي از مراكز مهم يكجانشيني در منطقه تبديل كرد. به علاوه استعداد خاك و وفور آب براي آبادي شاهرود , موقعيت هاي ويژه اي را فراهم كرد كه همگي منجر به تشكيل شهر در قرن هاي هفتم و هشتم هجري شد.

احداث مسجد جامع قديم در ميان باغها و بستانهاي منطقه , باعث دگرگون شدن وضعيت شاهرود در بين روستاهاي همجوار شد , زيرا مسجد جامع در دوران اسلامي به عنوان شاخص تمايز شهر از روستا به شمار مي رفت. سپس قلعه هايي نوين به نام ولورا و قلعه سنگ براي دفاع از شهر ايجاد شد.

فرم معماري اين قلعه و همانندي هاي ساختاري آن با اجزا و عناصر مسجدهاي دوره ايلخاني , روشنگر اين نظريه است كه احداث قلعه ولورا اندكي بعد از مسجد جامع شهر براي حفاظت از ساكنان در مواقع ضروري صورت گرفته است . بر همين اساس مي توان پنداشت محدوده شهر در محله بيد آباد فعلي , قديمي ترين قسمت از بافت قديمي شهر مي باشد.

مراكزتاريخي وباستاني

برج كاشانة بسطام

در قسمت جنوب شرقي مسجد جامع شهر بسطام برجي بلند وجود دارد كه به نام كاشانه معروف مي باشد.  ارتفاع اين برج از داخل 24 متر و از بيرون 20 متر مي باشد . شكل خارجي آن كثيرالاضلاع و منتظم سي ضلعي مي باشد در بالاي برج دو حاشيه از آجرهاي بزرگ وجود دارد كه روي آن مطالبي نوشته شده است. در ضلع جنوب غربي اين برج روي يك آجر كلمه بسم الله الرحمن الرحيم با خط ثلث بسيار زيبايي خوانده مي شود.

تاريخ ساخت آن بدرستي مشخص نمي باشد و به عقيده اهالي محلي اين برج قبل از اسلام آتشكده زرتشتيان بوده است. بعضي از مشرق شناسان از جمله گدار براين باورند كه اين بنا از آثار غازان خان مغول است و اسم اصلي آن غازانه بوده است و به مرور زمان و بدون توجه به اصل آن كاشانه نام نهاده شده است.

برج خشتي مزج

برج مزج در كنار راه آسفالتة مزج به كلاتة خيج در شهر شاهرود قرار گرفته است. اين برج خشتي ( مزج ) كه فضاي دروني آن به ميزان بسيار زيادي از بين رفته  و  فقط مقداري از آن باقي مانده است در دوره قاجاريه بنا گرديده است.

مدرسه بيد آباد شاهرود

اين مدرسه از خشت خام ساخته شده است. در زماني كه شاهرود منطقه چندان آبادي نبود و هنوز صورت شهر ي به خود نگرفته بود حاجي اسماعيل پسر حاجي ابراهيم شاهرودي اين مدرسه را ساخت . عرض صحن اين مدرسه بيست قدم و طول آن بيست و هفت قدم مي باشد . مدرسه در زمان قاجاريه ساخته شده است و در حال حاضر بازسازي هايي در آن واقع شده است.

مدرسه بازار شاهرود

اين مدرسه توسط حاجي اسماعيل نامي كه از اهالي باغ زندان مي باشد . در سال 1206 هجري ساخته شده است . اصل بنا از خشت خام است. اين بنا به شكل مستطيل با عرض حدود بيست قدم و طول بيست و شش قدم است. در هر چهار ضلع آن حجره هايي ساخته شده است .كه چهارده حجرة طلبه نشين دارد. حوض سرپوشيده اي نيز در وسط مدرسه موجود است.

آرامگاه بايزيد بسطامي

مقبره اين عارف شهير در شهر بسطام و شمال مقبره امام زاده محمد (ع) است. مقبره اين عارف فاقد هرگونه تزئين است. و به نظر مي رسد هيچ گاه ساختماني مشابه مقبره ديگر بزرگان روي آن بنا نشده باشد و در حقيقت بي اعتنايي به ماديات و گريز از تجمل در اين آرامگاه بوضوح به چشم مي آيد.وارستگي و بي نيازي بايزيد بسطامي حتي بعد از مرگ وي و گذشت يازده قرن , در مرقدش مشهود است.

مقبره بايزيد بسطامي داري يك پنجره مسقف آهني است . روي قبر يك سنگ مرمر قرار دارد كه كلماتي از مناجات مشهور علي ابن ابي طالب (ع) برآن حك شده است .آنطور كه از اين سنگ بر مي آيد متعلق به شخصي به نام قاضي ملك مي باشد كه احتمال مي رود حاكم قومس بوده باشد ولي اينكه چگونه از اينجا سر در آورده كسي چيزي نمي داند.

آرامگاه شيخ ابوالحسن خرقاني

در 24 كيلومتري شاهرود در شمال قصبه خرقان روي يك تپه  آرامگاه عارف نامي و وارسته به نام شيخ ابوالحسن خرقاني به چشم ميخورد . فضاي سبز اطراف آن به آرامگاه قداست خاصي بخشيده است. روي قبر شيخ يك قطعه سنگ مرمري قرار دارد كه اشعاري برآن حك شده است.

در جوار اين مقبره مسجدي بودكه گنبدي مخروطي شكل و مزين به كاشي كاري هاي زيبا داشت . در حال حاضر از مسجد و گنبد ياد شده , فقط محراب ؟آن باقي مانده است كه برخلاف مسجد هاي ديگر اين نواحي رو به مغرب است . محراب مذكور داراي گچبري هاي زيبا و استادانه مي باشد .

آرامگاه شيخ عماد الدين

اين آرامگاه در 6 كيلومتري شاهرود قرار دارد و به شكل متساوي الاضلاع مي‌باشد و داراي هشت تاق مشتمل بر چهار تاق از خشت خام و چهار تاق ديگر از آجر است.در حوالي بقعه ,آثار عمارتي ديده مي شود كه متعلق به بقعه بوده است. در شرق آن نيز آثار دو گنبد كوچكتر ديده مي شود كه بخشي از بدنه ها و تاقهاي آن باقي است ولي از خود گنبد ها چيزي نمانده است.

آرامگاه شيخ حسن جوري

اين آرامگاه در 150 كيلومتري شاهرود واقع در روستاي كلاته مير علم فيروزآباد حوالي روستاي فرومد ا ست. اين آرامگاه كه متشكل از يك اتاق 4 در 3 و گنبد مدور روي آن است, در قسمت شمالي شهر قديمي جور قرار دارد و از خشت خام ساخته شده است.

و عاري از هرگونه پيرايه و تشريفات ظاهري مي باشد. شيخ حسن جوري يكي از رهبران قيام سربداران و از شاگردان شيخ خليفه و از رهبران سياسي و مذهبي قرن هفتم هجري بود كه به دست وجي الدين مسعود در سال 745 به شهادت رسيد.

آرامگاه ابن يمين فرومدي

اين آرامگاه در انتهاي روستاي فرومد قرار دارد كه متعلق به شاعر معروف قطعه سراي پارسي ابن يمين فرومدي است. اين ساختمان زيبا به هيچ وجه با بافت روستا تطابق ندارد. و شش گوش است و زواياي زيبايي بنا را در برگرفته است.

سنگ قبر داراي شش ضلع كوچك است كه روي آن نوشته شده است, آرامگاه امير فخرالدين محمد ابن يمين الدين متخلص به ابن يمين. شاعري بوده است دانشمند. دوران زندگي را با كمال مناعت و وارستگي به پايان رسانده است. ديوان كامل او در جنگ سربداران از بين رفت و ديوان ديگري تنظيم كرد كه به جاي مانده است. سال تولدش برابر با 685 هجري قمري و سال وفاتش برابر است با 769 هجري قمري.

قلعه ميامي

قعه ميامي در جنوب ميامي قرار گرفته است كه در حال حاضر خرابه اي بيش نيست. طبق نظر مردم منطقه اين خرابه در گذشته مركز ميامي بوده است. و در زمان حمله مغول ويران گرديد .قلعه اراكي چهار برجي نيز در منطقه ميامي در بالاي كوه ميامي قرار دارد كه دروازه آن را از آجر ساخته اند و يك آب انبار  بزرگ در ميان آن قرار دارد. در جلوي اين قلعه كه نزديك به يكي از قله ها مي باشد , آثار حدود دويست خانه رويت مي شود . همه راههاي بين قلعه و كوه مورد نظر را با سنگ بسته اند كه كسي نتواند خود را به آنجا برساند .

قلعه پارتها

بتازگي در شاهرود يك قلعه مربوط به زمان پارتها و ساسانيان با قدمتي دو هزار ساله كشف گرديد . در درون اين قلعه كه در حوالي يك روستا در شاهرود واقع گرديده بقاياي كوره آجر پزي و سفالينه هاي مربوط به آن دوران وجود دارد. قلعه مذكور كه مستطيل شكل است پانزده متر ارتفاع دارد و در چهار طرف آن تاقهاي فرو ريخته قوسي شكل وجود دارد .اين قلعه كه احتمال مي رود در ابتدا سه طبقه بوده از ويژگي دوران پارتها برخوردار مي‌باشد.

تپه هاي سنگ چخماق

اين تپه ها در شمال شاهرود و در فاصله هشت كيلومتري از آن قرار گرفته اند . هياتي از باستانشناسان در سال 1971 ميلادي به كاوش در اين منطقه پرداختند و بين سالهاي 1971 تا 1975 مشخص شد كه دو تپه شمالي و جنوبي مربوط به دوره اسلامي و دو تپه شرقي مربوط به دوره هاي نئوليتيك و كالكوليتيك مي باشد. از تپة سنگ چخماغ تيغه هايي كه براي بريدن استفاده مي شد وتيعه هاي كوچك شبيه پيكان كه وسيله شكار حيوانات بود و همچنين اشياء سنگي ديگر به دست آمده است.

تپه خوريان

در ده كيلومتري جنوب شرقي شاهرود آثار و بقايايي از استقرار بشر در هزاره پنجم قبل از ميلاد به دست آمده است . دفن مردگان و اجساد در منازل مسكوني به شيوة مناطقي مانند سيلك كاشان و تپه زاغه قزوين مرسوم بود. در جريان حفاري هاي انجام شده در اين محوطه ها آثاري از ابزار و ظروف سنگي درفشهاي استخواني مهرهاي سفالي و تيغه هاي چخماغ از جنس مرغوب در گمانه هاي مختلف به دست آمده است.

حمام اميريه

اين حمام كه مربوط به دوره قاجار و متعلق به امير اعظم حاكم ولايت قومس بوده بتازگي مورد شناسايي قرار گرفت اين حمام با 360 متر زير بنا در عمارت امير اعظم قرار دارد .داراي دو سالن اصلي با ديوارهاي سنگي و سقف هاي گنبدي شكل آجري است كه از يكي از آنها به عنوان رختكن استفاده مي شد.

در هر سالن چهار ستون با سنگهاي مدور و سرستونهاي حجاري شده با نقوش گل و بوته و در سالن اصلي حمام يك حوض سنگي سفيد رنگ به چشم مي خورد سر در و دالان ورودي اين بنا با نقوش ويژه اي تزيين گرديده است . صاحبان اين بنا از آن به عنوان انبار كاه و علوفه استفاده مي كردند . و به همين علت به قسمتهايي از آن صدمه هايي وارد گشته است.

كاروانسراي ميان دشت

اين كاروانسرا در دهكده مياندشت د ر110 كيلومتري شرق شاهرود بين جاده سبزوار و مشهد قرار گرفته است كه به صورت سه كاروانسراي به هم متصل مي باشد و به كاروانسراي شاه عباسي معروف گرديده است.

از اين سه كاروانسرا يكي در زمان شاه عباس اول ساخته شد و دو كاروانسراي ديگر در زمان هاي ديگر با پالان چهار ايواني ساخته شده است كه مصالح ساختماني آن نيز از آجر مي باشد.

كاروانسراي عباس آباد

كاروانسرا ي عباس آباد در روستاي عباس آباد در 130 كيلومتري شرق شاهرود واقع گرديده و از بناهاي دوره صفويه مي باشد . اين كاروانسرا داراي چهار ايوان و 32 حجره مشرف به حياط مركزي است . در ورودي اين كاروانسرا يكي روبه شمال و سرچشمة قنات روستاي عباس آباد و ديگري رو به جنوب و نزديك جاده اصلي مي باشد.

منبع: همشهري

تهيه و تنظيم: زهره حضرتي

لحظه‌اي شگفت در جنگل ابر

رويابيني با چشماني باز

بگذار اين بار وارونه زندگي كني. بي‌هيچ منطقي روي ابرها راه بروي، بخوابي، فصل ديگري را زندگي كني، از دريچه ديگري براي يافتن و پيدا شدن. بي‌شك تا گم نشوي هرگز پيدا نمي‌شوي. بايد معني گم شدن را بداني تا بتواني معني يافتن و پيدا شدن را بفهمي. مگر غير از اين است. چه مي‌داني اينك گم شده‌اي يا پيدا.